ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Για την αξιολόγηση των μαθητών

Πάνω από ένα μήνα τώρα οι μαθητές μας βρίσκονται μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή, τάμπλετ, κυρίως όμως οι περισσότεροι τους μπροστά από οθόνη κινητού.

Η τηλεκπαίδευση ανέδειξε προς όλους, πλην του Υπουργείου την ταξικότητα του εγχειρήματος. Παιδιά που δεν έχουν τα τεχνολογικά μέσα, παιδιά σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς μέσα και χωρίς σύνδεση, ευάλωτα στις καιρικές συνθήκες, παιδιά που οι γονείς τους δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν για να έχουν εξοπλισμό, παιδιά προσφύγων και μεταναστών, παιδιά Ρομά. Όλα αυτά τα παιδιά αποκλείονται από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Η πραγματικότητα της τηλεκπαίδευσης απέχει από κάθε έννοια εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, η εκπαιδευτική κοινότητα στάθηκε στο ύψος της, χωρίς καμία βοήθεια από την κυβέρνηση, βρέθηκε δίπλα στους μαθητές και τις οικογένειες τους, αξιοποίησε κάθε μέσο, έχοντας επίγνωση των κινδύνων αλλά και των ορίων αυτής της διαδικασίας.

Από τη μεριά τους οι εκπαιδευτικοί να πρέπει να διαχειριστούν με διακριτικότητα  την ανυπαρξία εξοπλισμού των παιδιών, την αμηχανία των παιδιών και τη δυσκολία στη συγκεκριμένη βαθμίδα να χειριστούν παιδαγωγικά και διδακτικά  μια  καθόλα στεγνή και απόλυτα ατομική  διαδικασία.

Τα παιδιά ένα μήνα καθηλωμένα, μπροστά από μια οθόνη βιώνουν την απόλυτη μοναξιά, την ανάγκη να βρεθούν στο σχολείο πάλι, να βγάλουν τις πιτζάμες, να διαχωριστούν οι χώροι (σπίτι, σχολείο) να συνυπάρξουν με τα άλλα παιδιά και να νιώσουν εκ νέου ότι είναι μέλη μιας ομάδας που ονομάζεται τάξη. Κυρίαρχο στοιχείο στη σκέψη τους είναι η ανασφάλεια ότι μπορεί η συγκεκριμένη κατάσταση να γίνει καθεστώς.

Μέσα σε όλη αυτή την μουντή κατάσταση του εγκλεισμού και της τηλεκπαίδευσης το Υπουργείο με εγκύκλιο στις 9/12 ορίζει τον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών μέσα στο θολό πλαίσιο λειτουργίας της τηλεκπαίδευσης, με ένα πλαίσιο εξεταστικών διαδικασιών, τα οποία «διασφαλίζουν», κατά το Υπουργείο πάντα, αξιοπιστία.

Ο βαθμός του 4μήνου, είναι ένας από τους δείκτες της εκπαιδευτικής διαδικασίας, είναι μια αποτύπωση της συλλογικής προσπάθειας που καταβάλλεται μέσα στην σχολική αίθουσα, σε συνδυασμό με την ατομική προσπάθεια του κάθε μαθητή σε συγκεκριμένο, οικογενειακό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο.

‘Η  αντιλαμβάνονται την ζώσα πραγματικότητα διαφορετικά ή μας κοροϊδεύουν όλους και υποκρίνονται ή θέλουν να επιβάλουν μια κανονικότητα που δεν υπάρχει.

  • Το Υπουργείο γνωρίζει ότι η τηλεκπαίδευση δεν είναι ισότιμη με τη ζώσα εκπαίδευση.
  • Επιδιώκει όμως με κάθε τρόπο να την καθιερώσει ως τέτοια και η «σφραγίδα» σε αυτό είναι η αξιολόγηση μέσα στο πλαίσιο εφαρμογής της. Επισήμως με την αξιολόγηση τη μετατρέπει σε θεσμοθετημένη εκπαιδευτική διαδικασία, ίδια με την ζώσα, κι ας ισχυρίζεται ότι χρησιμοποιείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
  • Το Υπουργείο, ενώ γνωρίζει ότι δεν υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση όλων των μαθητών προσποιείται ότι υπάρχει. Γνωρίζει τα προβλήματα σχετικά με τον εξοπλισμό, την αδυναμία συνδεσιμότητας με την πλατφόρμα, τις γεωγραφικές «αδυναμίες». Το Υπουργείο υποστηρίζει ότι οι μαθητές θα αξιολογηθούν από τη συμμετοχή τους στο «τηλεμάθημα». Και ο μαθητής που λέει ότι δεν έχει μικρόφωνο, ότι δεν έχει ήχο, ότι δεν είναι καλή η σύνδεση, ότι τελείωσε η μπαταρία του κινητού του; Ποιος θα κρίνει αν λέει αλήθεια ή ψέματα; Πώς θα κριθεί η συμμετοχή του στο μάθημα; Μέσω chat; Πώς θα απαντήσει και θα λύσει ασκήσεις μέσα από το κινητό; Πώς θα γράψει μαθηματικά και φυσική;
  • Στον ένα μήνα τηλεκπαίδευσης, μόλις πριν λίγες μέρες μοίραζαν τα λίγα τάμπλετ σε παιδιά, αναγνωρίζοντας την αδυναμία πολλών  οικογενειών να έχουν εξοπλισμό.
  • Το Υπουργείο γνωρίζει ότι η ύλη δεν μπορεί να προχωρήσει, γιατί κατά τη διδακτική ώρα της τηλεκπαίδευσης  παρουσιάζονται τεχνικές ή άλλες δυσκολίες, γιατί απουσιάζει το βασικό κομμάτι της αλληλεπίδρασης των συμμετεχόντων, βασικό προαπαιτούμενο στη διδασκαλία, για την ανατροφοδότηση της διαδικασίας.
  • Το υπουργείο γνωρίζει ότι πολλοί εκπαιδευτικοί ήρθαν τον Οκτώβρη στα σχολεία. Ότι το 25% περίπου των εκπαιδευτικών είναι αναπληρωτές, οι οποίοι είναι και σε καινούριο σχολείο κάθε χρόνο. Όπως και πολλοί μόνιμοι. Θα αξιολογήσουμε τους μαθητές μας με τρεις βδομάδες ανοιχτά σχολεία; Θα βάλουμε βαθμό χωρίς να θυμόμαστε το πρόσωπο του μαθητή μας; Θα βάλουμε βαθμό που μπορεί να καθορίσει το απολυτήριο του Γυμνασίου ή του Λυκείου, χωρίς να έχουμε ακούσει τη φωνή του;
  • Το Υπουργείο γνωρίζει, κυρίως από την εμπειρία της εξεταστικής στα ΑΕΙ μέσω τηλεκπαίδευσης, ότι δεν μπορούν να γίνουν αξιόπιστες εξετάσεις. Υποβάλλουν τους εκπαιδευτικούς με ένα πλέγμα οδηγιών,  σε έναν αγώνα δρόμου να εξασφαλίσουν αξιοπιστία σε  ένα σύστημα, που είναι διάτρητο.

Θυσιάζουν τα πάντα μπροστά στην αναγκαιότητα να ισχύσει μια εικονική πραγματικότητα, για να φαίνεται ότι όλα βαίνουν καλώς .

Είναι φανερό ότι  η ηγεσία του υπουργείου, εκτός από  παιδαγωγική και εκπαιδευτική άγνοια, διακατέχεται και από άγνοια της εκπαιδευτικής νομοθεσίας. Επικαλείται την ισχύουσα νομοθεσία, αλλά φαίνεται να μη γνωρίζει πώς σε ό,τι αφορά στην αξιολόγηση των μαθητών στο Λύκειο,  σε αυτήν προβλέπεται: «Αν για λόγους αντικειμενικούς δεν πραγματοποιηθεί η ωριαία γραπτή δοκιμασία του πρώτου τετραμήνου, στο δεύτερο τετράμηνο διενεργούνται δύο (2) ωριαίες γραπτές δοκιμασίες» (παρ. 1  του αρθ.103, ν.4610/2019) και επιπλέον προβλέπεται η δυνατότητα να μην κατατεθεί βαθμολογία με αιτιολογημένη σημείωση του/της διδάσκοντα/ουσας (παρ.4 και 7 του αρθ. 103, ν.4610/2019).

Το ίδιο και για την αξιολόγηση των μαθητών του Γυμνασίου, όπου στο  άρθρο 12 του Π.δ 126 ορίζεται ότι: «Αν σε ένα μάθημα για κάποιο λόγο λείπει ο βαθμός του ενός από τα δύο τετράμηνα, ως βαθμός επίδοσης για αυτό το τετράμηνο θεωρείται ο βαθμός του άλλου τετραμήνου».

Αντιθέτως, σε καμία διάταξη της κείμενης νομοθεσίας δεν προβλέπεται «τηλεαξιολόγηση» των μαθητών.

Επομένως, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι εκπαιδευτικοί δύνανται να μην βάλουν ωριαίο διαγώνισμα στο πρώτο τετράμηνο και ακόμα και να μην καταθέσουν βαθμολογία με αιτιολογημένο σημείωμά τους.

Η αξιολόγηση των μαθητικών επιδόσεων είναι εργαλείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, και για να επιτελεί το ρόλο της πρέπει να υπάρχει εκπαιδευτική διαδικασία άξια να δώσει στο μαθητή τα εφόδια, για να ανταποκριθεί στους διδακτικούς στόχους. Σε αυτή τη χρονική στιγμή η μόνη ρεαλιστική πρόταση είναι η παράταση του 4μήνου, ώστε να δοθεί χρόνος στους εκπαιδευτικούς για να διδάξουν και να αξιολογήσουν δίκαια και αξιόπιστα και στους μαθητές για να διδαχθούν και να παρουσιάσουν την πραγματική εικόνα τους.

Σε αυτήν την εγκληματική για τα παιδιά μας αδιαφορία του Υπουργείου, η απάντησή μας πρέπει να είναι συλλογική και συνολική.

Ζητάμε:

  • Την απόσυρση της εγκυκλίου ως απαράδεκτης και παιδαγωγικά και επιστημονικά και κοινωνικά.
  • Η όποια αξιολόγηση να γίνει με ανοικτά σχολεία
  • Από την ΟΛΜΕ να υπερασπιστεί τη ζωντανό Δημόσιο Σχολείο, να οργανώσει τη συλλογική αντίδρασή μας στην εφαρμογή της διαδικασίας αξιολόγησης μέσω τηλεκπαίδευσης.
  • Τη μείωση και αναπροσαρμογή της ύλης σε όλες τις τάξεις καθώς και την κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων
  • Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων (διορισμοί εκπαιδευτικών ώστε να αραιώσουν οι μαθητές ανά τμήμα, καθαριότητα, μέσα ατομικής υγιεινής)
  • Να εξασφαλιστεί η άμεση εφαρμογή των προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας για τους μαθητές που το έχουν ανάγκη όταν ανοίξουν τα σχολεία
  • Να δοθεί παράταση στο 1ο τετράμηνο ώστε να καλυφθούν κενά και ελλείψεις και να αξιολογηθούν δια ζώσης οι μαθητές. Αν τα σχολεία παραμείνουν κλειστά να υπολογισθεί ο βαθμός του 2ου τετραμήνου για την τελική βαθμολογία.

Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων με την παιδαγωγική ευαισθησία που τους διακρίνει και την πλήρη συναίσθηση της κατάστασης,  να μη συμμετάσχουν στη διαδικασία της αξιολόγησης  με τα σχολεία κλειστά και να μην καταθέσουν βαθμολογία στο 1ο  Τετράμηνο

Leave a Comment